Heel veel (praktische) vragen steken de kop op wanneer een baby overlijdt. Wij geven jou (als ouder, grootouder, familielid, vriend of ...) de belangrijkste informatie.
Heb je nood aan een gesprek? Kan je ondersteuning gebruiken als koppel? Of wil je graag samen met andere ouders begeleiding volgen? We zijn er voor je.
Hoe ga je als ouder om met het verlies en het verdriet na het afscheid? Hoe ga je als familielid, vriend(in), collega of werkgever om met iemand die zijn baby verloren heeft?
Fijn dat je de weg gevonden hebt naar het oproepformulier om begeleiding aan te vragen. En moedig dat je de stap zet. Wij doen ons uiterste best om jou zo goed mogelijk te helpen.
Als ouder, broer, zus, vriend(in) … van een mama of papa die net een baby’tje verloor, heb je het niet gemakkelijk. Enerzijds ben je getuige van het verdriet van iemand die je dierbaar is en dat zien, doet pijn. Anderzijds ervaar je ook zelf verdriet voor het verlies van je kleinkind, neefje/nichtje … Hoe ga je daarmee om?
Het is in de eerste plaats belangrijk dat je je eigen verlies erkent en rouwt. Je hoeft dit verlies en je eigen verdriet niet weg te steken. Vaak steken mensen dit weg, omdat ze de ander willen sparen. Het kan net zinvol zijn dit verdriet te tonen aan de ouder; op die manier geef je erkenning voor het bestaan van het kindje.
Ook voor jou geldt: neem de tijd en doe waar je je goed bij voelt. Wil je erover praten? Praat erover. Wil je het liever (even) vermijden? Vermijd het (even). Bij rouwen kan je niets verkeerd doen. Elk rouwproces is uniek.
Op het vlak van hulp aanbieden of zorg dragen voor de ouder in kwestie geldt diezelfde gulden regel: doe waar je je goed bij voelt. Voel je je niet geroepen om iets te zeggen, voel je niet verplicht. Ook een stilte kan helend werken.
